Sen...

Hani şu kavgamın ortasındaki  sevda çocuğu

Karanlık ve dar sokaklardaki özlemim...

Hani eylülüm yani....

Hani baharım...

Hani yapayalnızlığım...

 Sen...

Gerçeği düş eden...

Hangisi olduğumu bilmediğim benliğim...

Bildiğim bütün şiirler...

Bilmediğim sen...

 Sen...

Gece sirenlerinin bitmez çığlığı...

Sen senliğim sensizliğim...

Sen senim...

Şimdi bir şey var olmayana dair...

Tadını bilmediğim...

Hani özlemlerin en karası..

Hani en demlisi yalnızlığın...

En koyusu hayatın...

Sen ey yar...

Darda kaldığım....

Kaçak rüzgarların sersemi...

Sen ...ben....

Yatağını bulamamış iki ırmak...

Yarım kalmış türkümüz....

Yok şimdi senden öncem ne de sana ait hiç bir şey...

Sen ey yar...

Senimi bilmediğim sen

Kaçdır bu kaçış,gitmek varmıydı....

Koymak öyle ortada..bir başıma

Yaran sol yanımı acıtır...

En derini hasretliğimin...

Çekilmez oldu şehrim....

Şehrimi istiyorum....

Bölünsek de ....

Yağmurlar inerken gece trenlerinin üzerine

Başka başka sevdaların istasyonundayım...

Yağmur bitti....

SEN EY YAR....

YOKLUĞUNDAYIM.... ÜŞÜYORUM.

Senin için sana dair...

Beni aramaktan vazgeç...

Bana güvenmemen kendime olan güvenimi azaltıyor.

                                                    Vazo kırıldımı yapışmaz,bilirsin....